Različiti principi i fenomeni koje razmatra mehanika oštećenja se sve više primenjuju u proračunskim modelima inženjerskih problema u različitim granama industrije, pa i građevinarstvu. U slučaju materijalne nelinearnosti kod ciklično opterećenih linijskih nosača, numerička analiza može da bude veoma zahtevna, pa je cilj ovog istraživanja da se optimizuje analiza konstrukcija sa aspekta numeričke efikasnosti i tačnosti. Jedan od praktičnih pristupa ovom problemu je primena histerezisnih operatora (Preisach model) koji mogu da veoma efikasno definišu input-output relaciju kao analitičko rešenje u zatvorenom obliku. Suština praktičnosti primene Preisach-ovog modela histerezisa je u geometrijskoj interpretaciji koja je potpuno ekvivalentna analitičkom modelu. Na osnovu geometrijske interpretacije moguće je definisati numerički model koji omogućava postizanje konvergentnog rešenja na osnovu samo jednog inkrementa u jednom koraku opterećenja što doprinosi dobrim numeričkim performansama analize na nivou konstrukcije. Na osnovu rezultata i pretpostavki u formulaciji istraživanog pristupa, može se reći da su predstavljena modeli materijala najprikladniji za definisanje ponašanja duktilnih metala, ali se opšti principi mogu uspešno primeniti i na neke druge tipove materijala. Materijalna nelinearnost može podrazumevati pojavu plastičnih deformacija i oštećenja. Pod oštećenjem u materijalu se podrazumeva pojava mikro-prslina, mikro-šupljina, ali i drugi globalni fenomeni koji dovode do degradacije mehaničkih osobina se mogu na ovaj način modelirati kao oštećenje.
U okviru istraživanja razvijena su dva pristupa za definisanje oštećenja u materijalu. U oba pristupa, definisana je skalarna mera izotropnog oštećenja. Prvi pristup koristi osnovne principe mehanike oštećenja kao što su koncept efektivnog napona i ekvivalentnosti deformacije oštećenog i neošećenog modela. Drugi pristup je zasnovan na analitičkom rešenju za kompletan naponsko-deformacijski odnos. Za aksijalno opterećene elemente i rešetkaste konstrukcije, proračunske sile u elementima se direktno mogu dobiti kao tačne, s obzirom da je napon definisan u analitičkom obliku. Kod ramovskih konstrukcija gde je moguće složeno savijanje grednih elemenata, određivanje rezultujućih sila u preseku je postignuto preko integracije napona u fiber elementima u poprečnom preseku. Napon u jednom fiber elementu može biti određen sa jednim od dva pristupa za definisanje oštećenja u materijalu. Kao rezultat definisanog modela, moguće je modeliranje velikog broja tipova ponašanja-loma elemenata ramovske konstrukcije i analiza progresivnog razvoja plastičnih deformacija i oštećenja u poprečnim presecima.